Եղևնիների ընտանիքում կար մի թիթիզիկ եղևնի: Մոտենում էր ձմեռը, իսկ նրանք չգիտեին, թե ինչով են զարդարելու իրենց տունը: Մի օր թիթիզիկ եղևնին խորամանկություն արեց և ուզեց իրենով զարդարել Ձմեռը և Նոր տարին: Զուգվեց, զարդարվեց և դուրս եկավ ժողովրդից խորհուրդ վերցնելու՝ ինքը գեղեցիկ է, թե՞՝ ոչ: Նրան բոլորը հավանեցին և այդ օրվանից բոլորը որոշեցին եղևնիներով զարդարել իրենց տնեը։Այսքանից հետո հասարակ եղևնին դարձավ տոների ծառ, այսինքն՝ տոնածառ:
Անժելինա Սիմոնյան․ 5․1 դասարան
Ձմռանը, երբ մարդիկ նայում էին եղևնուն, նրանք երկար մտածում էին, թե ինչո՞ւ է այդ ծառը միշտ կանաչ: Շուտով մի մարդ ամբողջ քաղաքով գոռաց, որ եղևնին դա կախարդական ծառ է, որը լցված է բարիքով և ուժով: Մարդիկ մտածեցին՝ եթե նրանք Ամանորը եղևնու հետ նշեն, ապա իրենց հաջողություն կսպասվի, քանի որ այն կախարդական է:
Մի աղջիկ որոշեց խոսել իր տոնածառի հետ: Խոսելու ժամանակ նա իմացավ, որ եղևնին շատ էր ուզում զգեստ հագնել, որպեսզի բոլորը հիանան նրանով: Աղջիկը որոշեց, որ պետք է զարդարել եղևնին այնպես, որ նա իրեն շատ լավ զգա: Նա ստեղծեց տոնածառի խաղալիքներ և կախեց ծառից: Ծառին անվանեցին տոնածառ: Տոնածառը աղջկան շնորհակալություն հայտնեց: Նրանք ընկերներ դաձան: Այդ օրվանից մարդիկ միշտ զարդարում են տոնածառերը և հիանում դրանց հրաշքով: Մինչև հիմա էլ, բոլորս հավատում ենք, որ առանց տոնածառի Նոր Տարին չի գա:
Լարիսա Մկտրչյան 5․1 դասարան
ԶԱՏԻԿ 